بر اساس یک مطالعه جدید که به بررسی کیفیت اسپرم در بیماران بلژیکی مبتلا به عفونت های علامت دار کروناویروس پرداخته است، ابتلا به کووید-۱۹ می تواند برای هفته ها پس از بهبودی از ویروس بر باروری تأثیر بگذارد. نمونههای مایع منی ۳۵ مرد که طی یک ماه پس از بهبودی گرفته شد، کاهش ۶۰ درصدی توانایی اسپرم آنها در حرکت و کاهش ۳۷ درصدی در تعداد اسپرم را نشان داد. این مطالعه که روز دوشنبه در مجله باروری و عقیمی منتشر شد، از ۱۲۰ مرد در بلژیک با میانگین سنی ۳۵ سال و به طور متوسط ۵۲ روز پس از رفع علائم کووید-۱۹ نمونه برداری کرد. با افزایش زمان بهبودی از COVID-19، کیفیت اسپرم نیز بهبود یافت. نمونههایی از ۵۱ بیمار که بین یک تا دو ماه پس از بهبودی برداشته شدند، نشان داد که ۳۷ درصد تحرک اسپرم ک
دیابت یک بیماری پیچیده با انواع مختلفی است و دلیل مشخصی ندارد. اگر سابقه ابتلا به یک نوع دیابت در خانواده یک فرد وجود داشته باشد ، ممکن است خطر ابتلا به همان وضعیت را بیشتر داشته باشد. عوامل ژنتیکی می تواند برخی افراد را نسبت به برخی از انواع دیابت آسیب پذیرتر کند. با این وجود ، ممکن است فرد شرایط را به ارث نبرد و ممکن است راه هایی برای کاهش خطر وجود داشته باشد. به عنوان مثال ، دانستن اینکه دیابت نوع ۲ چه تاثیری در اعضای خانواده دارد ، می تواند فرد را ترغیب به انجام اقدامات پیشگیری کند. همچنین ، آگاهی از سابقه خانوادگی ممکن است در تشخیص زودرس کمک کند. این به نوبه خود ، ممکن است به شخص کمک کند تا از برخی از عوارض جلوگیری کند. نقش عوامل ژنتیکی در بین انواع دیابت متفاوت است.. ا افزایش سریع شیوع ، دیابت به یکی از دلایل عمده مرگ و میر در سراسر جهان تبدیل شده است. براساس آخرین مطالع
علتهای معمول سقط مکرر عبارتند چیست و چرا بارداری به پایان نمیرسد؟
مهمترین دلایل سقط مکرر جنین عبارتند از مشکلات کروموزومی جنین، ناهنجاریهای ساختمانی رحم، مشکلات هورمونی، بیماریهای خود ایمنی، اختلالات همراه با افزایش انعقاد پذیری و عفونتها. البته عوامل کمتر شایعی چون مصرف بعضی داروها، مواجهه با سموم موجود در محیط زندگی، سیگار، کافئین، اختلالات جفت، عوامل مربوط به پدر و بیماری های زمینهای مادر (مثل بیماریهای قلبی، خونی و کلیوی) نیز در سقط مکرر موثر هستند. بنابراین، تشخیص و درمان
بررسی ژنتیکی حدود پانصد هزار نفر در بریتانیا و آمریکا نشان میدهد که هیچ ژن منفردی برای همجنسگرایی وجود ندارد.
برای این تحقیق از دادههای “بیوبانک بریتانیا و شرکت آمریکایی ۲۳andMe” استفاده شده و نتایج آن در نشریه ساینس منتشر شده است.
این بررسی نشان داد که هیچ ژنی را نمیتوان ژن همجنسگرایی دانست و رفتار همجنسگرایانه فقط تحت تاثیر مجموعهای از تفاوتهای طبیعی ژنتیکی (واریاسیون) است که حداکثر ۲۵ درصد بر رفتار همجنسگرایانه تاثیر دارند.
گلد -یک نهاد غیر دولتی دگرباشان ناظر بر رسانهها- گفت این تحقیق نشان داد “هیچ اندازه مشخصی وجود ندارد که ذات یا محیط چقدر بر رفتار فرد همجنسگرا تاثیر میگذارند.”
برای این تحقیق، پژوهشگران دانشگاه هاروارد و امآیتی، تمام محتوای ژنتیکی (ژنوم) نزدیک به نیم میلیون نفر را در بریتان