جدیدترین یافتههای دانشمندان نشان میدهد که یک نقص در مسیر سیگنالدهی ژنتیکی، منجربه بروز پاسخ التهابی بیشفعال میشود و میتواند سبب ابتلا به آرتروز و بیماریهای روماتیسمی شود.
محققان در بررسیهای خود، ۶نوع ژن را کشف کردهاند که بر مسیر پروتئینهای “NOD/PIPK2” تأثیر میگذارند؛ این مسیرها در سرتاسر بدن وجود دارند و به دفع عفونتهای باکتریایی توسط سیستم ایمنی کمک میکنند.
جهشهای ژنتیکی مسیر NOD/PIPK2، میتوانند پاسخ التهابی مسیر آسیب به مفاصل را تقویت یا طولانیتر کرده و به ایجاد بیماری آرتروز کمک کند؛ اگرچه عواملی مانند چاقی، افزایش سن و برخی بیماریها میتوانند موجب تغییر ژنهای این مسیر شوند.
شناسایی نشانگرهای زیستی این مسیر میتواند سرنخی برای احتمال بروز آرتروز، تشخیص زودهنگام این بیماری و توسعه درمانهای نوین باشد.
سه واکسن HPV به نامهای واکسن نه ظرفیتی (گارداسیل ۹)، واکسن چهار ظرفیتی (گارداسیل) و واکسن دو ظرفیتی به نام واکسن سرواریکس، واکسنهایی هستند که از سازمان غذا و داروی ایالاتمتحده آمریکا، مجوز دریافت کردهاند. هر سه نوع این واکسنها میتوانند از انواع ۱۶ و ۱۸ HPV پیشگیری کنند. این انواع HPV در بیشتر موارد سرطان ناشی از این ویروسها نقش دارند. واکسن گارداسیل ۹، یک واکسن HPV نه ظرفیتی است که از افراد در برابر انواع ۶، ۱۱، ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۴۵، ۵۲ و ۵۸ HPV محافظت میکند .
CDC توصیه میکند که همه کودکان ۱۱ و ۱۲ ساله دو دوز واکسن HPV را با فاصله حداقل شش ماه دریافت کنند. نوجوانان ۹ و ۱۰ ساله و نوجوانان ۱۳ و ۱۴ ساله نیز میتوانند واکسیناسیون را طبق برنامه دو دوز دریافت کنند. تحقیقات نیز تایید کردهاند که برنامه دو دوز برای کودکان زیر ۱۵ سال
تفاوت بین غربالگری ژنتیکی (PGS) و تشخیص ژنتیکی پیش از کاشت (PGD):
PGS سلول های بیوپسی شده از جنین را برای غربالگری ناهنجاری های ژنتیکی زمانی که هیچ اختلال ارثی شناخته شده ای وجود ندارد، تجزیه و تحلیل می کند. از سوی دیگر، PGD از همین فرآیند برای تشخیص یک اختلال خاص استفاده می کند که احتمال انتقال آن از والدین به فرزندانشان زیاد است.
غربالگری ژنتیک قبل از لانه گزینی (PGS) چیست؟
PGS یک اقدام پیشگیرانه است که برای شناسایی ناهنجاری های کروموزومی در جنین استفاده می شود، حتی اگر شواهد شناخته شده ای از ناهنجاری ژنتیکی در هر یک از والدین وجود نداشته باشد، این روش ناهنجاریهای کروموزومی مانند سندرم داون (تریزومی ۲۱) و همچنین ناهنجاریهای موقعیت کروموزومی (جابهجایی) را بررسی میکند.
PGS برای والدینی که هیچ ناهنجاری ژنتیکی شناخته ش
تاکنون حداقل ۳۵۱ مورد تایید شده آبله میمون در انسان در ایالات متحده وجود دارد که بیش از نیمی از ایالت ها حداقل یک مورد را گزارش کرده اند. با توجه به موانع موجود برای تشخیص و آزمایش، این احتمال وجود دارد که موارد بسیار بیشتر از موارد ثبت شده وجود داشته باشد. پس چگونه از خود محافظت می کنید؟
آیا باید عجله کنم و واکسن آبله میمون را بزنم؟
واکسن هنوز برای عموم در دسترس نیست. شما نمی توانید وارد داروخانه شوید و دوز واکسن کووید را دریافت کنید. بنابراین اگر نگران ابتلا به آبله میمون هستید، اما فقط به دلیل ترس عمومی به جای اینکه شخصاً کسی را بشناسید که به آن مبتلا شده است، خوب است راه های دیگری را نیز در نظر داشته باشید که می توانید از خود محافظت کنید.ما در اینجا اصول اولیه آبله میمون را مورد بحث قرار دادیم. بزرگترین چیزی که باید بدانید این است که از طری
سالانه میلیون ها تعویض مفصل در جهان انجام می شود. یکی از محبوب ترین مواد مورد استفاده در جایگزینی مفاصل کروم کبالت است که می تواند منجر به درد و نارسایی مفصل در برخی از بیماران شود. اما چرا؟ پاسخ در میان ژن هاست.
HLA نقش اصلی را در عملکرد سیستم ایمنی ایفا می کنند. بیماران با ژنوتییپ های خاص احتمالا به ایمپلنت های حاوی کروم کبالت
پاسخ می دهند.
پس از تحقیقات بیشتر پژوهشگران یک الگوریتم یادگیری ماشینی به نام (اورتوتایپ) ایجاد کردند که از ژنوتیپ بیمار برای تعیین خطر ابتلا به حساسیت بیش از حد بیمار به کروم کبالت استفاده می کند. این به جراحان کمک می کند تا ایمپلنت را براساس مواد مناسب برای هر بیمار انتخاب کند.
منبع: genengnews